Het mirakel van Schaffen!

Gejuich na de match. Wolfsdonk is verslagen!



De topper tegen het ongeslagen Wolfsdonk was om duimen en vingers van af te likken. Veel supporters langs het plein, een leuk voetbalweer en twee ploegen die er vol voor gingen. Sparta ging vol in de aanval. Onze duivels kregen heel wat mooie kansen, maar puurden daar maar 1 doelpunt uit. Toen nam Wolfsdonk het commando over en al snel stonden we 1-3 in het krijt. Sparta spartelde tegen, maar het was Wolfsdonk die voor rust nog verder uitliep tot 1-4.

Trainer Peter praatte tijdens de rust nog eens in op onze duivels. Komaan gasten, niet opgeven. Verder vechten voor elke bal en erin blijven geloven. Toen het na de rust gelijk bleef opgaan en de score na een kwartier in de tweede helft 2-5 was verloren de supporters de moed.

Toen legde trainer Peter zijn laatste kaarten op tafel. Hij zette Wannes in de spits, Mattias achteraan en liet Tuur de aanvalsklok luiden op rechts. Iedereen zette nog ééb keer alles op alles.En het mirakel van Schaffen geschiedde. De Europacupmatch Antwerp-Sofia was er niets tegen. Wannes stoorde alsof zijn leven ervan afhing. Matthias en Tuur stormden naar voor en Louis hield zijn netten schoon. Eens Tuur de 3-5 tegen de touwen trapte was er geen houden meer aan. Met de ene aanvalsgolf na de andere werd het doel van Wolfsdonk bestormd. Net voor tijd volgden de 4-5 en 5-5. En in de laatste minuut viel zelfs de onverhoopte 6-5. Het was Jordan die de twee laatste doelpunten tegen de netten duwde. Fwiiiiiet zei den arbiter. Gedaan. Euforie op het plein en erlangs. Bram die ziekjes was en spijtig genoeg niet kon meespelen tegen Wolfsdonk stormde het veld op van geluk. Hij had zijn nagels opgefret van de zenuwen!! Wat een overwinning op de laatste match van een schitterend seizoen!!

Proficiat aan al onze duivels. Voor de superinzet (grinta noemde de trainer het!!), het mooie voetbal en de meer dan 300 doelpunten dit jaar. Jullie zijn echte kampioenen. Laat het feest maar beginnen!!!

En van ons allemaal: Bedankt trainer Peter om onze gasten een heel jaar te leren voetballen, geduldig bij te schaven en zoveel plezier te bezorgen. Je hebt er een kampioenenploeg van gesmeed! Ook een dikke merci aan ploegafgevaardigde Piet die zorgde dat alles steeds op wieltjes liep en die veel matchen op een heel correcte arbiter was. Chapeau gasten!!!

Verliezen doet pijn

Verliezen lukt nog niet goed. Kijk naar die gezichten!


Arbiter Piet. Respect voor zijn moed. Want arbiters zorgen altijd voor controverse. Ook bij de Sparta supporters!


Onze blauw-zwarte duivels kwamen na een lange paasvakantie zonder voetbal aan de aftrap tegen Lubbeek. Een ploeg die we niet kenden (de heenmatch werd uitgesteld en nooit meer gespeeld) en dus ook wat onderschatten. Na een vliegende start van Lubbeek stonden we al snel 3-1 achter. Oei was was dat? Onze gasten zijn het verliezen niet gewoon en dus stroomden er al snel tranen van frustratie. Plus de gasten van Lubbeek gingen er honderd procent voor en speelden kort op de man. Nooit kwamen de rushes van Tuur en Matthias tot hun recht. We stonden dan ook verdiend 5-3 achter bij de rust. Trainer Peter probeerde het tij nog te keren met een aanvallende opstelling na de rust. Sparta kwam nu beter in de match maar gelijk komen lukte niet echt. De gasten van Lubbeek counterden gevat en scoorden ook nog hun doelpuntjes.

De frustratie bij alle Spartanen steeg en toen arbiter Piet affloot stond er 9-8 voor Lubbeek op het bord. Dat kwam aan!! Het lukte net niet. De gelijkmaker van Matthias spatte op de paal uiteen.

De eerste nederlaag in vele maanden kwam keihard aan bij onze kampioenen. Vele traantjes werden gehuild. Mama's en papa's moesten iedereen troosten. En zo leerden onze gasten dat bij voetballen ook verliezen hoort! Een mooie maar harde levensles! Maar kop op, want volgende woensdag wordt de absolute kraker tegen Wolfsdonk gespeeld! Die gasten hebben nog niet verloren dit jaar. Aan onze kampioenen om te bewijzen wie nu echt de beste duiveltjes van de streek zijn.