Onze blauw-zwarte duivels kwamen na een lange paasvakantie zonder voetbal aan de aftrap tegen Lubbeek. Een ploeg die we niet kenden (de heenmatch werd uitgesteld en nooit meer gespeeld) en dus ook wat onderschatten. Na een vliegende start van Lubbeek stonden we al snel 3-1 achter. Oei was was dat? Onze gasten zijn het verliezen niet gewoon en dus stroomden er al snel tranen van frustratie. Plus de gasten van Lubbeek gingen er honderd procent voor en speelden kort op de man. Nooit kwamen de rushes van Tuur en Matthias tot hun recht. We stonden dan ook verdiend 5-3 achter bij de rust. Trainer Peter probeerde het tij nog te keren met een aanvallende opstelling na de rust. Sparta kwam nu beter in de match maar gelijk komen lukte niet echt. De gasten van Lubbeek counterden gevat en scoorden ook nog hun doelpuntjes.
De frustratie bij alle Spartanen steeg en toen arbiter Piet affloot stond er 9-8 voor Lubbeek op het bord. Dat kwam aan!! Het lukte net niet. De gelijkmaker van Matthias spatte op de paal uiteen.
De eerste nederlaag in vele maanden kwam keihard aan bij onze kampioenen. Vele traantjes werden gehuild. Mama's en papa's moesten iedereen troosten. En zo leerden onze gasten dat bij voetballen ook verliezen hoort! Een mooie maar harde levensles! Maar kop op, want volgende woensdag wordt de absolute kraker tegen Wolfsdonk gespeeld! Die gasten hebben nog niet verloren dit jaar. Aan onze kampioenen om te bewijzen wie nu echt de beste duiveltjes van de streek zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten